Verslag

Proloog

De laatste anderhalve week van Maart stond een Arctische ervaring op het programma waarbij we een lang gekoesterde wens in vervulling lieten gaan. We zouden namelijk in het IJshotel gaan overnachten. Samen met Corine en Tony kozen we ervoor om de kou te trotseren en een nacht door te brengen in een reuzeniglo.

Stockholm

De reis begon in Stockholm maakten we een stadswandeling van een aantal uren om de overstaptijd van vliegtuig naar nachttrein te overbruggen. Na de eilanden Riddelholmen en Gamla Stan, met o.a. de Tyske kirka en het paleis, zijn we nog naar de eilanden Skeppsholmen en Kastelholmen. Tegen half zes waren we weer op het station. De trein naar Narvik zou tegen zessen vertrekken maar had enige vertraging. Tegen half zeven waren we dan toch vertrokken.

Noordwaards

Voor mij was het alweer de derde keer dat ik deze rit over de Nordlandbana maakte maar het blijft een mooie rit in een relaxte sfeer. Ook de restauratie was er nog steeds en was ook nog steeds vrij goedkoop maar alle maaltijden werden nu in plastic bakjes geserveerd i.p.v. een bord, waarschijnlijk om kosten te besparen. Neemt niet weg dat zo'n restauratie (met echte stoelen!) een gezellige plaats is die in de treinen in West Europa toch wel gemist wordt. De volgende ochtend werden we verrast door het feit dat het ontbijt gratis was. De broodjes waren prima en onder het genot van een fraai uitzicht reden we de poolcirkel over, even ten noorden van Boden. Richting de Noorse grens werd het landschap weer bergachtig en spectaculairder en vlak na de grens keken we uit over het fraaie fjord waaraan Narvik lag. Hier lag ook nog wat ijs.

In Narvik was het even zoeken naar de bushalte (de informatie op het station schoot duidelijk te kort) maar gelukkig waren we dik op tijd en tot onze verassing stopte onze bus ook nog even bij het station. Dus een hoop gelopen voor niets! Rond een uur of acht kwamen we aan Tromsø  waar Corine al op ons stond te wachten. 

Tromsø  

De volgende dag zijn we de stad in gegaan en uiteraard met de kabelbaan naar boven, naar Tromsdalen. Hier lag bijna twee meter sneeuw en dat was te zien aan het feit dat de schommel en glijbaan vrijwel volledig begraven waren. Het uitzicht over het poollandschap was echter heel fraai. Na een bezoek aan de IJskathedraal liepen we weer terug naar de binnenstad. Tegen een uur of vijf waren we weer terug.

Finland

De volgende dag vertrokken we met zijn vieren naar het oosten om bij de Sami op bezoek te gaan, in het IJshotel te overnachten, hondenslee rijden en poollicht te zien. Het weer was landinwaarts gelukkig een stuk beter dan aan de kust en bovendien was de verwachting ook dat er poollicht te zien zou zijn. Via het noordwestelijke puntje van Finland reden we naar Kautokeino. Dit is een van de belangrijkste plaatsen in Noorwegen m.b.t. de cultuur van de Sami. Hier overnachtte we in de Čunouvuohppi fjellstue van een oude Sami- man, deze lag ongeveer 10 km buiten het dorp. Het was dezelfde fjellstue waar Corine en ik 6.5 jaar eerder ook al overnacht hadden, ja, we sliepen zelfs in dezelfde hut!

Aurora Borealis

Die avond was het helder en gaf dus een flinke kans om het poollicht te zien. Nadat het donker was geworden duurde het even totdat tegen een uur of 10 heel vaag en laag in het noorden het poollicht zichtbaar werd. Het was nog weinig spectaculair en kleuren waren nauwelijks zichtbaar. Tegen een uur of elf begon dat langzaam te veranderen. Zo af  en toe waren er heldere stralen zichtbaar zie soms duidelijk groen waren. Ook kwamen ze steeds hoger. Tegen 23h30 werd laag in het westen een groene gordijnachtige structuur zichtbaar zie langzaam hoger kwam, daaruit schoten soms stralen omhoog die zelfs wat roodachtig leken. Tegen 23h50 lichtte er ineens een heldere boog op ongeveer halverwege het zenit en ondertussen schoten er enkele heldere groene stralen omhoog. Deze leken in het zenit uit elkaar te spatten en vormde zo een fraaie Corona. Nu was iets meer dan de helft van de hemel in poollicht. In het noordwesten was nog steeds de heldere groene gordijn te zien. Tegen half een begon de intensiteit af te nemen en zijn we gaan slapen. Dit was wel het fraaiste poollicht wat ik tot nu toe gezoen hadden en voor Ellen was dit een fraaie kennismaking met het poollicht.

Ijshotel

De volgende dag reden we door Finland naar Jukkasjarvi in Zweden waar het beroemdste aller IJshotels staat. Dit bijzondere hotel is helemaal gemaakt van sneeuw en ijs en is open van december tot eind april. Nadat we ingecheckt waren hadden we nog wat tijd om alle kamers te bekijken. Het hotel ging namelijk pas om 18h open voor de gasten dus voor die tijd waren alle kamers nog open. De Art Suites waren echt super mooi en elke suite was uniek omdat ze allen door een andere kunstenaar gemaakt zijn.  Het ijshotel grenst aan een normaal hotel waar ook de kleedruimte douches en toiletten waren. Wij hadden een 4 persoonskamer gereserveerd, waar ook een vier persoonsbed stond. Dit was een sneeuwkamer zonder veel beeldhouwwerken maar was ook aanzienlijk goedkoper dan de Art Suites. Na een introductie "How to survive the Icehotel" zijn we in het voortreffelijke Homestead restaurant gaan eten en toen we daar uit kwamen, was er in de schemering alweer helder poollicht te zien. Nu laag in het noorden maar wel fraai. Na een bezoek aan het 17e eeuwse kerkje hebben we nog de verjaardag van 1 van ons gevierd in de ijsbar onder het genot van de (Wodka) cocktail in een echt ijsglas.

Voor het slapen gaan haalden we de slaapzakken op en kleedde we ons om, het werd namelijk sterk afgeraden om te dikke kleding aan te laten omdat de slaapzakken dan niet isoleerde. Vervolgens moesten we een stuk dor de open lucht (-15!) om in het ijshotel te komen. De slaap ervaring voor iedereen wat wisselend. Echt heel koud was het niet maar echt een goede nachtrust zat er ook niet in... enfin een heel aparte ervaring was het wel.

Hondenslee

De volgende ochtend zijn we richting Nikkaloakta gereden. Langs de weg daar naartoe bevindt zich namelijk een kleine tour operator van waaruit o.a. hondenslede tochten georganiseerd worden door Niclas (http://www.huskysafari.com). We hadden deze gevonden op Internet en het was bovendien veel goedkoper dan een tocht bij het IJshotel. Het arrangement duurde vijf uur met een lunch inbegrepen. Iedereen mocht ook een keer de besturing op zich nemen. In de praktijk was dat erg makkelijk omdat de honden toch al wisten waar ze heen moesten. Alleen de rem moest af en toe gebruikt worden want de honden willen alleen maar rennen! Zelf als ze daarmee in botsing komen met degene die voor je rijdt. De tocht zelf was heel ontspannend en je volde je meer onderdeel van de natuur. Hierna zijn we nog even naar Nikkaloakta zelf gereden vanwege het landschap en het oude kerkje. Op de terugweg hebben we zowaar een aantal elanden gespot, een zeldzaamheid!

Sneeuwstorm

Aan het eind van de middag reden we door naar Bjorkliden en belandde vervolgens in een sneeuwstorm. Hierdoor kwamen we vrij laat op overnachtingplaats aan. Het was een fraai huisje tegen een berghelling in de buurt van de Lapporten.

De volgend ochtend was het weer opgeknapt en genoten we van een fraai uitzicht over het bevroren meer en de Lapporten in de verte. Om 10h30 gingen we met de sneeuwmobiel naar boven naar  Låktatjåkka , de hoogste berghut en bar van Zweden!. Hoewel het in Bjorkliden redelijk goed weer was, was er boven een sneeuwstorm opgestoken. We konden binnen dan ook niet veel meer doen dan spelletjes spelen en genieten van de overheerlijke wafels die daar te krijgen waren! Ook het avondeten (dat we van tevoren moesten boeken) was van zeer goede kwaliteit en erg lekker.

Zuidwaards

De volgende dag wachtten we met spanning af of we naar beneden konden. We waren behoorlijk ingesneeuwd en het rupsvoertuig dat ons naar boven bracht reed niet vanwege het weer. Om half  een kwam het verlossende woord. Men een slee achter een scooter gebonden werden we met onze bagage terug gebracht naar Bjorkliden. Na de late lunch vertrokken we naar het station en was het tijd om afscheid te nemen van Corine en Tony. Ze zouden nog een dag blijven en gaan skiën. Wij vertrokken weer richting Stockholm.

Rembrandt

De volgende dag kwamen we in Stockholm aan waar Sumia (zij was in 2008 onze gids in Mongolië!) stond te wachten. Het was een gezellig weerzien. Na een uur vertrok zij naar haar werk en vertrokken wij, na ingecheckt te hebben in de hotelboot, naar Drottingholm. We hadden nog even de tijd om rond te kijken voordat het paleis sloot maar een rondleiding zat er helaas niet meer in. Terug in de stad bezochten we nog het National Museum waar zich een fraaie Rembrand collectie bevindt. 's-Avonds hebben we nog even wat gedronkem met Sumia dia uit haar werk teruggekomen was.

De volgende dag kwam er alweer een eind aan deze korte maar fraaie reis naar de poolcirkel.