NL

Tegen het eind van de zomer in 2021 was het reizen na de Corona pandemie weer deels mogelijk. Hoewel het grootste deel van de wereld voor toerisme nog niet toegankelijk was, was binnen de Europese Unie en Schengen het reizen weer mogelijk. Dus plande Ellen, Nancy en ondergetekende een rondreis door IJsland om vooral een grote rondreis te maken door dit prachtige land. Ook hoopte we de vulkaan wederom te bezoeken.

Helaas was de vulkaan precies wanneer wij in de buurt waren, niet actief. Het 30 uur ritme met pulserende activiteit was gestopt en de vulkaan was vele dagen stil, Hij werd alleen (zeer) actief gedurende de 6 dagen dat we aan de andere kant van het land waren.

Niettemin bezochten we aan het begin van de reis de vulkaan, het landschap was nog altijd indrukwekkend ook al was er geen activiteit. Onderweg naar Landmannalaugur liepen we echter vast bij een te diepe rivier en moesten uitwijken naar Selfoss. De volgende dag konden we (via een andere route) alsnog Landmannalaugar bereiken.

Na een lang verblijf in de lokale natuurlijke hete bron, en een goede nachtrust, hebben we de volgende dag een wandeling gemaakt door het gebied. Na een bezoek aan het Ljotipollur kratermeer. Hierna reden we naar Hveravellir, een lange rit en ook nog twee uur langer geworden doordat schapen de weg blokkeerde en we moesten omrijden. Nu staken we het binnenland door (hier mag je alleen met 4WD rijden maar de route was indrukwekkend mooi.

In Hveravellir hadden we ook weer de beschikking over een hete bron naast de hut waar gezwommen kon worden. We bezochten ook Kerlingarfjoll, een uitgestrekt hete bronnen gebied met nog felle kleuren dan Landmannalaugar. Door de regen was het wel een zeer modderige bedoeling geworden echter niet minder indrukwekkend.

Voordat we het gebied verlieten, verkende we nog het hete bronnen gebied Hveravellir achter onze hut. Een klein maar erg fraai gebied. Hierna reden we naar het noorden en na ongeveer twee uur kwamen we aan bij de ring road. We reisden via de Noord fjorden naar Dalvik waar we in een klein maar zeer knusse cottage zaken met vlak daarachter een hottub.

Voordat we de volgende ochtend doorreden naar Myvatn bezochten we eerste het Fljot dal, een erg fraai gletsjerdal. Hierna reden we via Akureyri door naar Godarfoss en Myvatn.

In het Myvatn gebied is zoveel te zien dat we keuzes moestne maken. We besloten de Dettifoss (de grootste waterval van Europa kwa watervolume), het nabijgelegen selfoss , Asbyrgi (een mooi komvormig dal met IJslandse berkenbomen) en het Krafla gebied dat in de jaren 70 en 80 tien jaar in uitbarsting was. Allemaal zeer fraaie gebieden met zeer uiteenlopende landschappen. In de avond ontmoette we Corine die ook door IJsland aan het rondreizen was.

De volgende dag bezochten we nog het Myvatn meer met zijn explosiekrater, het Hverir hete bronnen gebied en Studlagil voordat we doorreden naar Borgafjordur-Eystri waar we een mooie accommodatie hadden die hottubs hadden met uitzicht over de zee.

De volgende dat bezochten de we Mjóifjörður en Dalatangalviti dat maar 4 maanden per jaar bereikbaar is. Het was een zeer fraaie rit al kwamen we daardoor wel laat aan in Stafafel. In de stromende regen werden we welkom geheten door Helga, een kennis van ons die het guesthouse beheert. Helaas was het de volgende dag grauw en regenachtig. In de ochtend maakte we nog een uitstapje naar de Hvannagil kloof, die al net zo keurig is van de Rhyolieten als Landmannalaugur. In de middag zijn we naar de Djúpavogskörin hottub. Deze hottub is niet aangegeven en je moet weten dat ie er is, maar het is wel heerlijk baden middenin de wildernis.Na enige tijd voegde ook Corine zich bij ons.

De volgende dag vertrokken we naar het westen, nu reden we langs de (meer toeristische) zuidkust. Helaas sloeg het weer ook om. We bezochten Jokulsarlon en Fjallsarlon (de laatste al in de stromende regen) en reden door een prachtig landschap naar Kirkjubæjarklaustur voor de overnachting.

Vlak achter de accommodatie ligt de Fjaðrárgljúfur kloof, een kleine maar fraaie kloof. We reden verder naar Holaskjol, met zijn fraaie watervallen, en de Eldgija, dit is de langste vulkanische kloof ter wereld (ongeveer 70 km) en heeft een fraaie waterval. Hier maakte we een lange wandeling en in de avond kwamen we in Vik aan.

De volgende dagen werd het slecht weer, het was duidelijk dat koning winter gearriveerd was. Het regende en waaide hard. Dus we besloten het programma iets om te gooien en eerst naar Hveragerdi te haan en de volgende dag naar Vestmannaeyjar. Onderweg stopte we eerst bij Reynisfjara, de bekende kust bij Vik, waar we bijna de zee in gewaaid werden. We stopten vervolgens bij de Solheimajokull, waar we in de stromende regen een blik konden werpen op de gletsjer.Hierna bezochten we Skogafoss en Seljalandsfoss alvorens we aan het eind van de middag in Hveragerdi aankwamen.

Vanuit hier moesten we naar Þorlákshöfn omdat de ferry naar Vestmannaeyjar naar deze haven omgeleid was wegens de harde wind en hoge golven. Omdat het die dag zeer hard ging waaien, werd het een ruwe overtocht, achteraf hebben we bij orkaanwinden gevaren en het was maar goed dat we pillen tegen zeeziekte hadden ingenomen.. Een en ander betekende gelukkig wel dat het weer tijdens de volle dag Vestamannaeyjar veel beter was. Dus dat gaf genoeg gelegenheid om het eiland te bezichtigen en de Eldfell te beklimmen..Dit deden we zamen met Ruth, een vriendin van Nanacy. De dag werd afgesloten met een diiner met typische IJslandse gerechten in de haven.

De terugvaart verliep gelukkig zonder problemen en na aankomst in Landyarhofn reden we naar Geysir (beroemt vanwege de Strokkur geiser die 40m hoog spuit. Na een stop en wandeling in Þingvellir reden we naar Reykjavik voor de laatste twee nachten. Omdat de vulkaan niet actief was besloten we de stad te gaan verkennen. We bezochten de Halgrimskirkja en de Harpa (een fraai theater gebouw aan het water) en de Fly Over Iceland show, een imax show waarbij het door de beweging van de stoel en een aantal effecten werkelijk het gevel hebt dat je over

IJsland vliegt. Via het oude centrum keerden we weer terug. Omdat Corine ook weer in de buurt was besloten we samen uit eten te gaan in, weer een typisch IJslands restaurant, compleet met Herkall (gefermenteerde haai).

De volgende ochtend (vroeg!) kwam er helaas een eind aan deze fraaie reis. De terugvlucht verliep zonder problemen en tegen een uur of drie was iedereen veilig thuis.