NL

Al enkele jaren hadden een goede vriendin en ik ons voorgenomen om de zonsverduistering van 8 april 2024 te gaan zien. Dit, omdat dit een vrij lange eclips was met bijna 4,5 minuten totaliteit.

Omdat eclips reizen tegenwoordig een aardig verdienmodel is geworden, kozen we ditmaal voor een wat kortere reis op individuele basis met zo min mogelijk transfers. Op 1 april vertrokken we voor een 11-daagse reis naar Mexico-stad en Mazatlan.

Rond Mexico-stad, dat zelf al een bezoek meer dan waard is liggen veel Azteekse monumenten en bovendien ook de altijd actieve Popecatepetl vulkaan. De eerste dag stond in het teken van Frida Kahlo en haar indrukwekkende museum. Hier werd via beeld en schilderijen het aangrijpende verhaal verteld over haar leven en de vele pech die ze heeft gehad. Na een wandeling door het fraaie Coyoacan (een dorp dat ooit als eiland ontstaan is), bezochten we kort het met lavasteen gebouwde Anahuacallimuseum voordat we de dag afsloten met een rondleiding door het imposante Estadio Azteca waar in 1986 het WK is gespeeld en waar Madonna de beroemdste handsbal maakte (iets met "hand van god…").

De volgende dag gingen we op excursie buiten de stad en bezochten we de imposante Teotihuacan tempels, Deze bestaat uit een tweetal Pyramides (die van de Zon en de Maan) en indrukwekkende "dodenweg" waar je je waant in het rijk der Azteken. Hierna lunchte we in een restaurant wat in een lavatunnel complex lag. Als afsluiter bezochten we in het Noorden van Mexico-stad het heiligdom Santa Maria de Guadeloupe, die tot de belangrijkste bedevaartsoorden voor katholieken behoort.

De volgende dag stond in het teken van de natuur, we maakte een mooie wandeling door het Iztaccíhuatl - Popocatépetl nationaal park. We maakte een wandeling op 3750 meter hoogte naar een schilderachtige waterval, onderweg met fraai uitzicht op de Popecatepetl vulkaan waarboven gassen uitgestoten werden. na een lunch in een lokaal dorpsrestuarant reden we weer terug naar Mexico-stad.

De volgende ochtend bezochten we het Diego Rivera Mural museum, een klein museum gecentreerd rond een prachtige muurschildering van Diego Rivera (de kunstenaar met wie Frida Kahlo getrouwd was). Hierna bezochten we eerst het kunst en architectuurmuseum op de bovenste verdieping van de Opera. Hierna deden we nog een rondleiding door het fraaie auditorium van het gebouw. In de middag bezochten we ook nog het Atelier van Frida Kahlo en Diego Rivera, een markant gebouw uit de jaren dertig. |In de avond was er een fraai jazz concert in de rooftop bar van het hotel waar we genoten van de muzikale klanten met een adembenemend uitzicht over de stad.

De laatste dat in Mexico-stad gebruikten we om het oude centrum met een gids te verkennen. Het centrum bevat fraaie barokke architectuur met als hoogtepunt de kathedraal. Ook zijn er resten te vinden van de oude Azteekse hoofdstad. We bezochten ook het fraaie postkantoor in gotische stijl en het "Mozaïek paleis” met zijn prachtige decoraties. In de middag bezochten we nog de Engel der onafhankelijkheid alvorens we heerlijk dineerde in een van de beste lokale restaurants in de stad.

De volgende ochtend was het heel vroeg dag, we vlogen naar Mazatlan (in business class want de rest was volgeboekt). Aangekomen ontmoette we ook een medereiziger die vrijwel hetzelfde programma volgde. Ook raakte we bevriend met een Mexicaanse man die ons daarna vrijwel de hele tijd in Mazatlan vergezelde. Het was een erg gezellige tijd! met ons vieren verkende we de stad en gingen we op bezoek bij een "percussie" vriendin van mij die ook met haar familie in Mazatlan zat voor de eclips.

de volgende ochtend vertrokken we op tijd voor de eclips. Toen we klaar stonden, kreeg ik een telefoontje van onze reisagente met de vraag of we mee wilde werken aan een item over de zonsverduistering van RTL-nieuws. Na enige twijfel stemde ik toe, leek me wel grappig. Dus na wat telefoontjes met de redactie vertrokken we dan eindelijk naar Isla de Piedra om de eclips te gaan beleven (en ik met wat opdrachtjes van RTL). We kozen voor deze locatie om de enorme drukte in Mazatlan te mijden. We kwamen aan op een fraai strand waar het vooral gezellig en niet al te druk was. Er kwamen voornamelijk Mexicanen en een enkele verdwaalde Nederlander.

Om 9h51 begon de maan voor de zon te schuiven. Genietend van een ontbijtje merkte geoefende ogen dat het na een minuut of 40 al ietsje donkerder was geworden. Echt merkbaar werd het pas echt een minuut of 10 voor de totaliteit. De schaduwen werden scherper. En door het rieten afdakje van het restaurantje waren de geprojecteerde zonnesikkeltjes fraai te zien. Omdat er lichte hoge cirrusbewolking was, was de aanstormende maanschaduw al bijna 3 minuten voor de totaliteit te zien als een grote donderwolk die steeds donkerder werd en die de omgeving leek op te slokken. De totaliteit begon om 11h07m. Nu werd het heel snel donker alsof iemand speelde met de licht dimmer, het voelt als een rollercoaster rit.

Het laatste beetje zonlicht schitterde als een zeer heldere ster, terwijl de corona vaag zichtbaar werd. Toen verdween het licht en stortte de duisternis zich dreigend over ons heen. Snel wat filmpjes gemaakt voor RTL en een paar foto's van de verduisterde zon-met-corona. Heel fraai waren de vele protuberansen die als felrode vlekken rond de verduisterde zon te zien waren. 4 minuten en 21 seconden konden we genieten van dit onaardse schouwspel genieten. Er was genoeg tijd om te kijken waar eerdere verduistering steevast “te snel” voorbij waren.

Opeens was daar weer een sterke lichtstraal. De totaliteit was voorbij en we zagen de maanschaduw langzaam naar het noordoosten wegtrekken. Het licht kwam snel terug maar ook nu was de schaduw nog minutenlang zichtbaar door de hoge bewolking. Terwijl de maan langzaam wegschoof filmde mijn reisgenote de antwoorden die ik ging geven op de vragen van RTL. En tegen 12h15 (een kwartier voor het einde van de eclips) pakte we onze spullen in en we terug naar het hotel om mij te droppen (de rest van het gezelschap bezocht nog een oude begraafplaats). Het filmmateriaal most nl. snel opgestuurd worden naar de redactie voor uitzending tijdens het late journaal. Ook de volgende dag is het item nog een aantal keren herhaald. ik kreeg al heel snel berichten van vrienden en collega's die me gezien hadden.

Tegen een uur of 4 liepen we naar de Lucky bar voor een Eclips afterparty met mijn "percussie" vriendin en haar familie. Het was erg gezellig en de Corona's gingen erin als zoete koek. Bovendien was er live Tex-Mex muziek en hadden we een hoop lol met nog een aantal Amerikanen en Canadezen die hier ook voor de eclips waren. iedereen was het erover eens dat dit een hele fraaie eclips was!

Met nog een laatste dag in Mazatlan en een gecancelde excursie naar de vuurtoren, besloten we zelf maar naar de vuurtoren te gaan. Dit is een markant punt in Mazatlan en biedt een heel fraai uitzicht over de omgeving. Na een fraaie wandeling langs de kust kwamen we in het oude centrum waar we lunchte in een heel fraai restaurant. die avond namen we afscheid van onze reisgenoot en de Mexicaan die ons 3 dagen vergezelde.

De volgende ochtend moesten wij nl. vroeg weg, om 4h30 werden we opgepikt voor de transfer naar het vliegveld van Culiacan. Na een korte vlucht, een stop over van 7 uur en een lange vlucht van 11 uur kwamen we de volgende middag moe maar voldaan weer in Nederland aan. Einde van een fantastische reis met een heel fraaie eclips.