Reisverslag
als sinds enkele jaren wilde ik de Postojna grotten bezoeken. Ze staan bekend als 1 van de mooiste grotten van Europa en liggen in Slovenie. Omdat er in deze regio meer mooie plaatsen te bezoeken zijn, besloot ik om een week die kant op te gaan met als uitvalsbasis Ljubljana. Na een ritje met de nachttrein en een stop over van 5 uur ijn Munchen, kwam ik de 18e juni 's-avonds aan in Ljubljana.
De volgende dag ben ik meteen naar Postojna gegaan. De grotten met de gelijknamige naam zijn gemakkelijk met de trein te bereiken. De (gegidste) toer door de grotten loops over een afstand van bijna 6 km waaarvban 2 km (heen en terug) met een treintje afgelegd worden. Deze treinrit voerde meteen al door prachtige zalen met fraaie druipsteenformaties. Na een rit van ongeveer 10 minuten volgt een wandeling van bijna 75 minuten. Deze voert via de Russische brug door de witte en rode gallerij waar de prachtigste druipsteen formatisch te zien zijn.
Aan het eind van de wandeling staat een aquarium met daarin de zeldzame en unieke grottenolm. De wandeling eindigt in de concertzaal. Deze zaal met een overweldigende acoustiek wordt gebruikt voor concerten. bHet treintje bracht ons weer terug naar de uitgang en zo stonden we na bijne 1.75 uur weer buiten. In de avond bezocht ik nog de fraaie binnenstad van Ljubljana. Het barokke centrum vertoond onmisbare gelijkenis met oude centrum van Salzburg. Het geheel wordt 'bewaakt'door het fraaie kasteel dat op de heuveltop ligt.
De volgende dag was een lange dag. Het doel voor vandaag was het Plivice nationale park in Kroatie. Hiervoor nam ik voor hals zeven de trein naar Zagreb en vanuit daat een lijnbus naar PlitVice. Het Plitvice park was mooier dan verwacht. Het merengebied kan in twee delen onder verdeeld worden. De laaggelegen meren met daarin de grootste en een paar van de mooiste watervallen en zelfs een grot. Hier heb ik een wandeling gemaakt alvorens het treintje naar de hooggelegen meren te nemen. Hier zijn wat minder watervallen maar halverwegen de afdaling passeer je wel de mooiste waterval van het park.
Het azuurblauwe water van de meren versterkt het sprookjesachtige karackter van het gebied. Aan het eind van de middag nam ik de bus weer terug naar Zagreb waar ik nog wat tijd over had voor een kort bezoek aan deze fraaie stad. De statige gebouwen en het plein voor het station maken dat Zagreb meer dan Ljubljana een hoofdstedelijk karactyer heeft. Tegen middernacht was ik weer in het hotel in Ljubljana..
De volgende ochtend ging ik op weg naar de grotten van Skocjan. Al op het station kwam ik Logan tegen, een jonge Amerikaan op interrail door Europa en we besloten die dag samen op te trekken. De treinrit duurde ongevbeer 1.5 uur en bracht ons tegen 11 uur in Divaca waar we de pendelbus naar de grotten konden nemen. We waren mooi op tijd voor de tour. Waar de (veel bekendere) grotten van Postojna uitblinken in de pracht van de druipsteenformaties, betreden we hier een unieke grot die compleet verschillend is van wat ik tot nu toe aan grotten gezien heb. De Skocjan grotten zijn minder toeristisch meer veel spectaculairder vanwegen de enorme ondergrondse canyon.
Terug naar de toer. Deze bestond uit twee delen. Het erste deel met gids volgt de ondergrondse canyon, het tweede deel volgt de rivier verder stroom opwaards en is ook voor een groot deel ondergronds. De eerste tour start eigenlijk als een normale grottentocht. Via een kunstmatige tunnel kwamen we in enkele fraai verzierde zalen uit die we over een lengte van ongeveer een kilometer volgden. Een zaal was in het verre verleden ingestort waardoor deze nauwelijks druipsteenformatisch bevatte.
Opeens hoorden we heel zacht gerommel, naarmaten we verder liepen zwol dit aan tot gedreuin en gebuilder. Ineens stonden we oog ijn ogg met een enorme onderaardse ruimte met op de bodem de snelstromende Reka rivier. Deze enorme canyon liep een kilometer door, was 50meter breed en 100-160 meter hoog! Een enorme ruimte die bijna niet te bevatten was. Via een brug ("The bridge of Kazadum", LOTR) staken we de canyon over en volgde we deze ongeveer 50m boven de rivier voor ongeveer 800m. waarna we na een korte klim de 40m hoge uitgang bereikte.
Na twee uur stonden we weer buiten en vervolgden we onze route naar tweede tour die bij de grotuitgang verder liep. Deze liep halverwegen de Grote Doline, door een natuurlijke boog en langs een fraaie waterval naar de Kleine Doline. Aan het eind hiervan betraden we weer een ondergrondse tunnel waar we een route aflegde van pakweg een halve kilometer. Na de uitgang loopt deze route weer omhoog de kloof uit. In totaal waren we ongeveer 3 uur onder de grond. Bij de uitgang ontmoette we Kayla, die ons vergezelde naar Ljubljana, het was een gezellige terugrit.
Die woensdag stond voor mij een trip naar de Adriatische kust op het programma. Ik nam de lijnbus naar de fraaie Venetiaanse stad Piran war fraai gelegen is op een schiereiland dat als een pijl in zee steekt. Na een bezoek aan de stadsmuur, bzocht ik de St George kerk. Dit was een gheel fraaie kerk waarbnij het plafond gedecoreerd is met prachtige schilderingen. Hierna maakte ik nog een rondje door de, inderdaad op Venetie lijkende, binnenstad alvorens de bus weer terug te nemen.
Voor de laatste dag in Ljubljana had ik een georganiseerde tour geboekt omdat de plaatsen waar ik heen wilde met het OV moeilijk of niet te bereiken waren. Het doel was het meer van Bled, een waar sprookjes landschap. In het meer ligt een eiland met daarop een kerk. Het geheel wordt vanaf een hoge rots gadegeslagen door een fraai kasteel. We begonnen deze dag met een fraaie wandeling door de even zo fraaie Bled kloof. Ook hier gaf het azuurblauwe water het geheel een sprookjesachtig uiterlijk. Na het bezoek van Bled eiland, bezochten we het kasteel. Vooral de kerk was indrukwekkend vanwegen zijn eeuwenoude fresco's.
Na een overheerlijke warme lunch bezochten we nog het moioe gelegen meer van Bohinj, het grootste Alpen meer in Slovenie. Tegen het eind van de dag bezochten we nog het oude stadje Skofia loka met zijn fraai versierde oude gebouwen alvorens we de terugweg aanvaardde naar Ljubljana.
De volgende dag zat de reis er weer op. Een busreis terug naar Munchen en een ritje met de hogesnelheidstrein door Duitsland, brach mij tegen een uur of 11 's-aonds weer thuis. Het einde van deze fraaie reis!