Shanghai

’s Ochtends kwamen we rond 7 uur in Shanghai en.....  geen gids te bekennen. Het hotel waar we heen zouden gaan lag echter dicht bij het station dus na ongeveer 20 minuten besloten we ernaartoe te lopen. Inderdaad was het East China hotel snel gevonden maar het duurde wel even voordat de hele groep Nederlanders verwerkt was. Even later was de gids er ook, men had hem de verkeerde aankomst tijd doorgegeven.

Rond een uur of 8 waren we ingechecked en een uur later gingen we met onze gids de stad in voor een stadstour. Onze eerste stop was de Yufo Tempel. Dit is een enorm complex met diverse meditatieruimtes en binnenplaatsen. In de stromende regen bezochten we de ene ruimte naar de ander met als onbetwist hoogtepunt een enorme liggende Boeddha vervaardigd uit witte jade.  Vervolgens reden we naar het indrukwekkende Peoples square. Hier ligt ook het geografisch zwaartepunt van de stad. In een boot aan de Bund lunchte we waarna we ons inscheepte voor de rondvaart. Gedurende de boottocht werd ons nog (van grote afstand) een kijkje in de haven gegund, die op dit moment de grootste ter wereld is.

Na de rondvaart – het was inmiddels droog geworden – reden we naar de Yu tuin, een fraaie 16^e eeuwse tuin middenin het historische winkelhart. Wondelijke gebouwen worden hier afgewisseld met fraai aangelegde rotstuinen met bonzai bomen en muren die eruit zien als enorme draken. In het water van de vele vijvers zwommen goudkarpers wat het geheel nog kleuriger maakte. Sommige stukjes hadden een hoog Anton Piek gehalte.

Aan het einde van de middag hebben we nog een thee ceremony bezocht. Dit was leuk, je kon eens wat andere thee proeven maar het bleek ook de (verplichte) commerciele stop van de dag te zijn. Uiteindelijk zijn we met 70 euro aan thee de winkel uitgelopen, dat was natuurlijk veel te veel! We reden door naar Nanjing Street, het commerciele winkelcentrum om een halfuur sfeer te snuiven . Maar al na twee minuten en minstens 10 opdringerige straatverkopers van nep-lederen tassen vluchtte we een zijstraat in. Hier openbaarde zich het echte stadse China met kleine winkeltjes en overal standjes op straat waar eten verkocht werd. In de flats rondom de straatjes hing was te drogen of stond een duiventil op het balkon, kortom een kleurrijk geheel! ’s Avonds bezochten we nog een Acrobatiekshow van het lokale circus in een van de vele theaters die Shanghai rijk is. De show was heel indrukwekkend, van een drakendans tot jongleeracts en als finale de Bol des doods waarin moterrijders gevaarlijke capriolen uithaalden. Na al deze indrukken was het ook hoog tijd om te gaan slapen.

De een na laatste dag van de reis brak al weer aan. Er stonden geen excursies meer op het programma en we konden dus gaan en staan waar we wilden. We stapte in de metro en reden naar het Zuid station, een spectaculair station met een fraaie dakconstructie dat al heel wat architectuurprijzen had gewonnen. Helaas kon je het station alleen in met een kaartje dus het bleef bij een vluchtige blik in de hal.

We reden terug naar de stad om op IPOD jacht te gaan. Dat bleek een succes, de IPOD (classic 80GB) was ruim 70 euro goedkoper dan in Nederland. Hierna gingen we naar het Peoples Square om te lunchen. En we hadden behoorlijke trek want omdat we uitgeslapen hadden, hadden we het ontbijt in het hotel gemist. Na de lunch bezochten we het Shanghai Aquarium. Daar heeft men echt iets moois van gemaakt. Van fraaie landschaps decors tot onderwater tunnels en zelfs een roltrap dwars door een bassin. 

Het was inmiddels al laat in de middag en zodra het donker begon te worden gingen we naar naar de Jin Mao toren (421m) voor een spectaculair uitzicht over (nachtelijk) Shanghai. We besloten om naar het cafe op de 87^ste verdieping te gaan. Die was onderdeel van het Grand Hyatt-hotel. Hier hebben we onder genot van een biertje genoten van het uitzicht en naarmate het donker werd, gingen er steeds meer lichten in/op andere gebouwen en inde stad aan! Ja, ze weten hier wel van uitpakken!

Nadat we weer beneden waren staken we via de Bund Sightseeing tunnel weer de rivier open. Dit was een treinritje onder de rivier met allemaal licht en geluidseffecten. Wa kwamen vrij dicht bij Nanjing street uit en in de zijstraatjes hiervan waren overal eettentjes te vinden Hier hebben we voor weinig geld prima kunnen eten. Het was inmiddels al half elf geworden en omdat de Metro rond die tijd ophoudt met rijden hebben we maar een taxi naar het hotel genomen (voor 1 euro).

De snelste ‘treinreis’ ter wereld

We werden om 9 uur opgepikt vanaf het hotel. Het regende verschrikkelijk en diverse straten stonden blank. Het bleken uitlopers te zijn van een Typhoon. Wat dat betreft hadden we de afgelopen dagen nog geluk gehad met het weer.

Deze ochtend had nog wat aardigs in petto. We namen namelijk de Maglev trein naar de luchthaven. Deze Magneet zweef trein bereikte een maximum snelheid van maar liefst 431 km per uur. Indrukwekkend was het zeker. Vor vijf euro wordt je in 7.26 minuten naar de luchthaven gebracht, een afstand van ruim 30 km. De luchthavel ligt ook pal aan de kust van de Chinese zee.  Hier bereikten we ook het verste punt van de reis, 11499 km van huis! En dat alles per trein afgelegd.

Helaas had het vliegtuig enige vertraging en tijdens die 12 uur vliegen verveelden we ons meer dan tijdens die 9 dagen in de trein. In Dusseldorf werden we door mijn moeder afgehaald omdat zij dichtbij de grens woont

Epiloog: weer thuis

We waren weer terug in Nederland. Het is altijd een vreemde ervaring om weer thuis te zijn. We hadden het idee dat we niet in Nederland thuishoorden. Dat vervreemde gevoel geeft in ieder geval aan hoe indrukwekkend de reis is geweest. Vandaag zijn we ook allebei weer naar huis gegaan en dat was wennen! De reis was nu echt voorbij en het duurde nog een hele tijd voordat alle indrukken verwerkt waren.